iki yuzlu insanlarin tum $erefsizlikleri ile sevdiginiz insanin beynine nufus ettigi ve ne yazik ki sevdiginiz insanin da bu sozlere itibar edip size tavir yaptigi anlardir.
yalnızlıgin anlaşıldigi anlar
her$ey sessiz sedasiz ba$lar..esasen o ana kadar hayat guzeldir..cevrenizde $en kahkahalari ile size ya$ama sevinci veren bir sevgiliniz bile vardir...ya$amak guzeldir o anlarda..sonra..sonra bir $eyler olur..cok kisa ve ani bir hava saldirisi gibi gelir gecer..yalniz kalirsiniz..o anda yalniz oldugunuzu anlarsiniz..o anda aslinda hep yalniz oldugunuzu, olan her$eyin gecici bir ilizyondan ibaret oldugunu anlarsiniz..artik ne yuzunuzde guller acmasini saglayacak, dudaklariniza sicak bir tebessum konmasini saglayacak bir cift tatli soz vardir, ne de sendelediginizde size destek olacak birileri..
(bkz: yalnizlik omur boyu)
(bkz: yalnizlik omur boyu)
zor zamanlarda, dar zamanlarda, sikintili zamanlarda sevdiklerinizin muhakkak bir i$i bir me$guliyeti olur..i$te boyle anlardir yalnizligin anla$ildigi anlar.
gece yasanan anlardir bunlar..her sey ustune gelir..insanin yalniz kaldigini hissettirecek tum sozler kafaya akin eder..tilkiler dolanir kuyruklari birbirine dokunmaz..
bir ses bir soluk bekler insan yaninda ama bulamaz..iste boyle anlardir..
bir ses bir soluk bekler insan yaninda ama bulamaz..iste boyle anlardir..
insanlarin terkedildikleri anlardir... etrafinda onca insan olsa bile insan kendini yanliz hisseder...
evin icerisinde tek ses olarak televizyondaki haber spikerinin sesi ve buzdolabinin motorunun gurultusunun i$itilmesi ile ba$lar bu durum..ardindan mahalle arasindan gecen bozacinin sesi duyulur eger mevsim ki$ ise.sonra dolunay ve kasvetli bir karanlik.i$te o an bir firtina kopar insanin icerisinde, en derinlerde...ve insan anlar ki yalnizlik omur boyu suren bir mecburiyettir.
(bkz: yalnizlik paylasilmaz)
insanin pencere pervaziyla yada duvardaki resimle arasinda gecen cilveli bakislardan sonra yalnizligi hissetigi ve muhtemel hep
hissetmek zorunda kalacagi bu yalnizliktan korkar konuma geldigi anlardir.genelde "hep kasvetli,yagmurlu bir gunde yasanir bunlar" gibi dusuncelerin aksine her an her saniye boyledir.sadece kendini gostermez saklanir en diplere ama bir sure sonra dayanamaz artik bos bir an bulur ve seni altust eder. hatta kisi bunu depresyon temasi haline getirip yalnizlik paylasilmaz paylasilirsa yalnizlik olmaz dusuncesiyle kendini herkesten ve herseyden soyutlar.ancak bunlar kalabaligin icinde bile olsa yasanmak zorundadir.
hissetmek zorunda kalacagi bu yalnizliktan korkar konuma geldigi anlardir.genelde "hep kasvetli,yagmurlu bir gunde yasanir bunlar" gibi dusuncelerin aksine her an her saniye boyledir.sadece kendini gostermez saklanir en diplere ama bir sure sonra dayanamaz artik bos bir an bulur ve seni altust eder. hatta kisi bunu depresyon temasi haline getirip yalnizlik paylasilmaz paylasilirsa yalnizlik olmaz dusuncesiyle kendini herkesten ve herseyden soyutlar.ancak bunlar kalabaligin icinde bile olsa yasanmak zorundadir.
sinemaya gidecek kimse bulamamak.
kendi kendine konusmanin oldukca koyu bir sohbet haline donustugu andir.
iyidir iyidir..!!
genellikle uzucu olan anlardir. yillarca yanliz yasadigini dusunmek insani bunaltir.o sirada gelen bir telefon ve bir arkadasinizin sizi her hangi bir yere davet etmesi ile son bulan anlar.
caresiz oldugunuzu anladiginiz anlardir..yalniz degilseniz muhakkak her $eyin bir caresi bulunur..fakat hicbir $eye care bulamiyorsaniz bilin ki yalnizsinizdir.sizinle bir $eyler payla$acak, sorunlariniza beraberce cozumler uretebileceginiz kimsecikler yok demektir etrafinizda.
sabah sabah yanimda kimse yokken, kendimi bilgisozluge vermisken bir kez daha hissettigim su an. bugün öyle bir an i?te.in?allah yaryn geçer.
insana kaybetmeden ogrenemezdin, kirletmeden buyuyemezdin diye dusunduren sonra da acaba bu kadar buyumem gerekli mi, bu kadar bilgi sart mi diye dusunduren anlardir.
her sey mukemmel giderken, bi anda hepsini tersine donmesi, caresizlik ve etrafinda kimsenin bulunmamasi durumlarinin bir arada yasanmasidir.elini tutacak kimseyi bulamazsin, tutsa bile uzaktadir aslinda.yanibasindadir ama degildir; iki yabanci gibidir hikaye.dosttan eser kalmamis olmasidir, dost kelimesinin literaturden silinmesidir.sevdicegin seni anlamadigi anlardir.oyle ki ortada bi durum yoktur aslinda ama biseyler zirvalamaya baslarsiniz kendi capinizda; ama kimse dinlemez, hayatinda en cok onem verdiginiz insanlar bile.iste o zaman kavrarsin yalnizligin soguk yuzunu.durmadan birilerine biseyler anlatmak istersin ama sesini duyuracak kimse bulamazsin.kendi kendine konustugunu farkedersin de inanmak istemezsin bu duruma dustugune.sen ki daima cevrendekileri gulduren, eglendiren, adeta hic tek basina kalmamis birisindir;gel gor ki gun gelir bir allahin kulu kalmaz.iste o zaman anlasin yalnizligin ne meret bisey oldugunu.konusursun, ama duyuramazsin.
sevgililer gununde her arkadas sevgileriyle berberken, sen evde tek basina jenna jameson izlerken anlasiliyor en iyi yalnizlik.
kimi zaman cok zor anlasilir. hatta o kadar uzun bir zaman alir ki bunu anlamak kisinin omru yetmez. bir bakar ki son nefesini veriyor. o zaman anlar yalniz oldugunu.
telefonlariniza artik sadece bankadan gelen kredi karti ekstrelerinin mesajlariyla, faturanizi ogrenmek icin gonderilen mesajlarin gelmesiyle ve cok az kisinin sizi aramasiyla.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?