sarıkamış ağıdı

sarikamis’ta sehit olanlar için yazilmis, yazkilmis agittir. yöresi kayseri/sivas...

sarıkamış ne aralı
kimi ölmüş, kimi yaralı
bunu duymuş var mıyıdı
yalan dünya kurulalı

sarıkamış, altın bulak
soğanlı’yı biz ne bilek
bizim uşak gıytık gezer
işlikte, kara yelek

sivas’tan, sarıkamış’tan
yatamıyom kara düşten
hastam zayıf ara bacı
ağır indirin inişten

uşak gider sürüyünen
mehter öter boruyunan
her nereye vardıyısam
bir gelin var, karıyınan

boz omar’ım ağ muradım
yıradım oğlum yıradım
dokuz oğlan anasıyım
elden orakçı aradım

elif bekar, cennet bekar
acemim talime çıkar
dört oğlum sefer ağzında
topalım kahrımı çeker

adamı olan, herk ediyor
olmayanlar terk ediyor
hangi eve vardıyısam
gelinler çifte gidiyor

yüzbaşılar, yüzbaşılar
tabur taburu karşılar
sabah olup gün vurunca
şehit kanları ışılar

aziziye tabya kurdum
kafkasya’ya karşı durdum
benim korkum moskof değil
karakışa kurban verdim

ibrişimin kozaları
battı avşar kazaları
sarıkamış’ta ölmüşler
gonca gülün tazeleri

böyle uzun dal mı olur
şöyle çürük kol mu olur
bir obada, bir ocakta
yedi gelin dul mu kalır

gadasın aldığım eşe
tekerim dayandı taşa
seferiberliği durdur
elini öptüğüm paşa

musa eroğlunun kavimler kapısı anadolu albümünde yorumladığı hayattaki tek ağrısı bir hatun tarafından terk edilmişlik olmayan insanlar için çok şey ifade eden ağıt.