düz bir mantıkla çalışılan sınava girerken insan çalışmadığı sınava nazaran rahat olmalıdır. lakin nasıl bir iştir ki kendimde ve bir çok bünyede gözlemlediğim şudur ki, hiç bişey bilinmeyince boş kağıt verip çıkarım ayağına dertten,gasavetten bir nebze olsun bulunmamakta olup,adam gibi çalışılan bir sınav içinse son dakikalarda "ay şunu unuttum,ulan bu neydi,hepsi birbirine girdi a.k" türünden yakarışlar yükselmektedir.paradokstur,bir de değişkenlik gösterir adamdan adama bu durum.çünkü çalışsa da çalışmasa da lagaluga yapan spekülatörlerden çok olur etrafta.
çalıştigin sınav için daha fazla stres yapmak
cok bilen calısan insanın bildiklerini unutacagı ve sınavda bilgileri karistiracagı korkusuyla daha fazla stres altında olması normaldir. lakin calısmamıs insanda bu korkulardan eser yoktur cunku sonuc asikardır.
şöyler bir iştir ki çalışmanın sebebi başarılı olma kaygısıdır. ve ne kadar çalışırsanız o kadar başarıya odaklanırsınız. başarısız olacam diye kaygılanırsınz.
(bkz: çok bilen çok yanılır)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?