aşk

birhan keskin siiri;


sevgilim sabahin erkenini seviyor,
ben geceyi ve esmerligini onun,
o doruklari sevior, korkuyor bundan
ben ruzgarla bulusan tepeyi, tuhafligi,
ona bir yesil gulumsuyor,
ben, hayati delice sevdiysem nasil,
diyorum, seni de oyle.
o kendi boslugunda oyalanan gunlerde
cani sikilan bir cocuk gibi uyuyor,
ben goge bakiyorum geceden,
kendi cukurunu bulmus deniz gibiyim
diyorum, yaninda,
o sabahlari egilip opuyor denizi.

ciplagin ciplagimda, ruzgarin dagimda olsun,
esmerligin gecemde, oyle kal.
"bulutlara bak, gidiyorlar, hizla" diyorsun,
yagmur bir yaliyor yuzumu,
bir duruyor. sabahlari egilip yuzume
opusun geciyor bir, bir duruyor aklim.

su ve ruzgar, dag ve doruk, sonsuz hepsi,
oysa camdaki sardunya gibi usur
bana bictigin omur, olum geliyor aklima bir
bir, ciplagin ciplagimda.

ruzgarin dagimda olsun esmerligin gecemde
oyle kal, sana sonsuz sarildigimda.