aşağılama bağımlılığı

onlar,biz.biz iyiyiz,onlar kotu.benim amaclarim,hislerim,umutlarim var,onlarin yok/benden daha az.bir bakiyim suraya; ilginc,kotu kavramlar yaziyor.zeki gorunme cabasina giren zavalli modeli, poser, loser, tiki, depresif, cocuksu, salak, bencil,zavalli, asalak...bunlar ben olamam degil mi?hayir olamam.mutlaka birilerine bu kavramlari yakistirmam lazim.uff, cok baski var ustumde, niye boyle ki?ha tabi, onlar yuzunden.istediklerim onlar yuzunden gerceklesmiyor.evet evet,onlar.benim cok sorunum var, niye? onlar.hayatimdaki tum olumsuzluklarin sorumlulugunu birilerine baglamaliyim.kime?onlara.onlar insan degil, hisleri ve benlikleri yok.hisleri ve benlikleri yok.onlarin benle alakalari yok, hic bir zaman da olmayacak demek ki rahatca yerin dibine sokabilirim.ben olgunum, buyugum, gucluyum, merhamete layik olanim, kibarim, zekiyim, hakli olanim ama ayni zamanda bu iltifatlarin hic birini kendine layik gormeyecek derecede alcakgonulluyum.bencil degilim, bencil olan onlar.
ben mutluluk icinde yasamaya layik olanim, aci cekemem degil mi? ben haketmiyorum.kucuk oldugumu bilmeyi haketmiyorum cunku aci veriyor.ama onlar, onlar kucuk olunca aci cekmiyorum; iste bu sorunu da hallettik...