armağan çağlayan

son zamanlarda türedi böyleleri medyada. kendisine sözde bir yöntem belirlemiş, garip bir akımın en büyük temsilcisi zanneden; ona buna bok atarak kendi görüşlerinin ve başında olduğu akımın daha bir yüceleceğini sanan soytarılarla tanışıklığımız yoktu daha öncelerde.
ilk çıktığında bu adam televizyonlara -ki sanırım "popçu olacam ben" tarzı gubidik bir programın reyting sorununu çözmek amaçlı çıkmıştı- garip bir şekilde ısınmıştım kendisine. evet, daha önce tanımıyordum böylelerini, bir örneği yoktu hafızamda.. neyse de ben bunu müzik kültürü alanında içmiş bitirmiş biri sanıyordum. ama anladıkm ki, yaptığı -ya da yapmak istediği- her şey küçük kardeşimle paralel idi. o da beğenmiyordu annemin her yaptığı yemeği, babamın aldığı her çikolatayı. maksat ilgi çekmek olunca bok atmak gerekti...
tanıdıktan sonra daha bir bekledim maskesinin düşmesini, ben farkına varmıştım artık, herkes varmalıydı ama o da ne! adam büyüdükçe büyüyordu! hala da büyüyor. toplum olarak bizde bilinç gelişmedikçe daha çok soytarı çıkar bunun gibi. kimsin lan sen? kim?
kahrolsun popüler kültür deyip bir adım geri çekliyorum ben bu noktada. alın, armağanınız armağan olsun türk varlığına!