zeynep hatun

divan şiirinin bilinen ilk kadın şairi. 15. yüzyılda yaşamış bir kadı kızı ve bir kadı eşi. çağdaşı olan mihri hatun ile aralarında latifeler ve karşılıklı şiir söyleşmeleri var. divanı, sultan mehmet adına düzenlendi. zeynep hatun, şiirlerinde, kadının isteklerini, açgözlülük olarak nitelendirir ve döneminin kadınının aşağılık konumundan sıyrılma isteğini anlatır. zeynep hatun, bir şair olarak kabul görebilmek için, arzularının “merdane” olmasını ister. tıpkı alçakgönüllü bir erkek gibi, bilge olmak isteğini vurgular. yumuşaklık, sevecenlik gibi kadına özgü bazı değerleri, zayıflık ve ruhsal eksiklik diye nitelendirir. aşık çelebi, “mesairus şuara” adlı kitapta, zeynep hatun’un yaşamının son döneminde şiiri bıraktığını, inzivaya çekildiğini anlatır.

keşfet nikabını yeri göğü münevver et
bu âlem anasırı firdevs-i enver et

depret lebini cüşe getir hacz-i kevseri
anber saçını çöz bu cinanı muattar et

hattın berat verdi saba yeline dedi
tez er hatay’a çin’i tamam et müseehhar et

yâra yolunda âşk ile derdinden ölenin
kim der sana ki hecr ile cânın mükedder et

zeynep çü dost zülfü gibi tarümarsın
divane olma şiirini divan ü defter et

zeyneb ko meyli zinet-i dunyaya zen gibi
merdane var sade-dil ol terk-i ziver it