bu benim bulduğum bir hede olduğunu sandığım bir terim olup dini ve dindarlığı çıkar amaçlı kullanmak anlamına gelmektedir. günümüzde bir çok örneklerine rastlanan bu terimin en büyük muhalifi (bkz: yunus emre)dir.
aşkın aldı benden beni
bana seni gerek seni
ben yanarım dün ü günü
bana seni gerek seni
ne varlığa sevinirim
ne yokluğa yerinirim
aşkın ile avunurum
bana seni gerek seni
aşkın âşıklar öldürür
aşk denizine daldırır
tecellî ile doldurur
bana seni gerek seni
aşkın şarabından içem
mecnûn olup dağa düşem
sensin dün ü gün endîşem
bana seni gerek seni
sûfîlere sohbet gerek
ahîlere ahret gerek
mecnûnlara leylâ gerek
bana seni gerek seni
eğer beni öldüreler
külüm göğe savuralar
toprağım anda çağıra
bana seni gerek seni
yûnus durur benim adım
gün geldikçe artar odum
iki cihânda maksûdum
bana seni gerek seni
teolojik pragmatizm
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?