sevebilme ihtimali

bir yilmaz erdogan siiri. bir ara cok populerdi.

soguk ve sehirler arasi otobuslerde vazgectim cocuk olmaktan
ve beslenme cantamda otlu peynir kokusuydu babam
ben seninle bir gun veysel karanide haslama yeme intimalini sevdim
ilk okulun silgi sokak tebesir lekeli yillarinda ankarada karbonmoniksit
sonbaharlar yasanirdi o zaman ozlemeye basladim herkesi
ve bu hasret ole uzun surduku adam gibi hasretleri ozlemeye basladim sonra
bizim kemalettin tugcularmiz vardi
birde camlarin bugusuna yazi yazma imkanimiz
yumurta kokan arkadaslarla paylasilan kahverengi siralarda solculuk oynamaya basladik
ben doktor oluyordum sen hemsire geri kalanlar kontr gerilla
kirmizi boyalarla umut ikliminde harfler yaziliyordu puturlu duvarlara
ve turkdil kurumuna inat bir turkceyle abilerimizden ogrendik c harfinden orak cekic yapmayi
ankaraya usul usul karbonmonoksit yagiyordu ve kapali mekanlarda sevismeyi oneriyordu haber bultenleri
oysa ankarada hic sevismedim ben disiplim kurulunda tartisilan askim olmadi benim
sinifca gittigimiz pikniklerde kicimiza batan platonik dikenleri saymazsak
ankaraya usul usul kursun yagiyordu
ve belirli bir saatten sonra sokaga cikmamayi oneriyordu haber bultenleri
oysa hic kursun yaram olmadi benim
ve hicbir mahkeme tutanaginda gecmedi adim catismalarin ortasinda
sevimli bir cocuk yuzuydum sadece sana siirler biriktiriyordum fen bilgisi defterinde
ama sen yoktun ben senin beni sevebilme ihtimalini seviyodum sunni tenefus saatlerinde
okul servisi seni hep zamansiz amansizca bir lojman griligine goturuyordu
ben senin benimle tinali hilmi caddesine gelebilme ihtimalini seviyordum
ben senin beni sevebilme ihtimalini seviyordum
ya sicagi topraga cekiyordu tenimin catlamaya hazir gevrekligini
sonra otobus oluyordum kirik yarik yollarin caredilmez surgunu
ne yana baksamda ve deniz saniyordum mus ovasinin yalanci maviligini
otobus oluyordum bi sure yanimizdan gecen kara trenlerle yarisiyordum
yanagim otobus caminin garantisinde otobus oluyordum bir ulkeden bir ic ulkeye
cocukluguma yaklastikca buyuyordum zap suyunu sesini basina koyuyordum
sarkilarimin listesinin korkuyordum sonra iniyordum otobusten "carsi"dan bizim eve giden
omrumun en uzun omrumun en kisa omrumun en cocuk omrumun en ihtiyar yolunu kosuyordum
cunku sonunda annem oluyordum sonunda babam kokuyordum sonunda
soguk ve sehirler arasi otobuslerde vazgectim
cocuk olmaktan ve beslemde cantamda otlu peynir kokusuydu babam
ben seninle bir gun van’da bi kahvalti salonunda
ben seninle sadece bilmek zorunda kalanlarin bildigi bir yol ustu lokantasinda
ben seninle agri dagina mistik ve demli bir cay kivaminda bakan dogu beyazitin herhangi bir toprak daminda
ben seninle herhangi bir insan elinin terli cografyasinda olma ihtimalini sevdim
ben senin beni sevebilme ihtimalini sevdim

(bkz: yasayabilme ihtimali)
(bkz: aramaya inanmak)

(bkz: ben senin beni sevebilme ihtimalini sikiyim)

ihtimaller ustune kurulu sevgiden kime hayir gelir a zindik, a mukremin diye sormama sebep olmu$, zamanin en denyohan $iirselidir.

diğer ihtimalleri "etkisiz eleman" kabul edersek, her durumda % 50 dir.

’’bir ulkeden bir ic ulkeye ’’ gibi bir cümleyi barındıran şiir.tek türkiye vardır bizim bildiğimiz ama polemik olmasın şimdi.