nickelback

hard rock yapan, enerjik ve eglenceli grup nickelback 1996’da hanna alberta’da chad kroeger ( vocal& gitar ), mike kroeger ( bass ), ryan peaker ( gitar ) ve mitch gandau ( drums )’nun bir araya gelmesiyle kuruldu.

calismalarina vancouver’da devam eden nickelback’in, subat 1996’da 7 sarkidan olusan "hesher" ep cdleri ile kanada’nin en iyi 100 albumu listesinde yer alirken, ayni yilin aralik ayinda piyasaya cikardiklari"hesher" in tamamlanmis hali olma ozelligini tasiyan ve ilk ciktigi andan itibaren 50 radyonun play listine eklenen, hem top 20 listelerine girebilen hem de pacific music industry awards’ta yilin albumu ( independent distribution ) odulunu alan "curb" le bircok rockseverin ilgisini cekmeyi basardi.

kanda muzik piyasasinda istedikleri yere ulasan nickelback, daha sonra amerikan muzik piyasasina yoneldi ve 2000 yilinin mart ayinda road runner records’un da yardimiyla "the state" albumunu amerikan rock muzik piyasasina surdu. bu mukemmel albumle creed, sevendust, finger eleven, 3 doors down gibi isimlerin yaninda yer almayi basaran nickelback, rock dunyasinda buyuk ilgi gordu. basarili performansiyla genis hayran kitlesine sahip oldu ve 2000 yilinda best new artist ve best indy modern rock album of 2000 dallarindaki odullerin de sahibi oldu. ayrica "the state" albumunde yer alan "breath" ve "leader of men" gibi sarkilariyla mainstream rock kategorisinde top 10 listelerinde yer aldilar.

album icin yapilan "fantastik" yorumu gitarist ryan peake’i goklere cikarirken, "the state"albumu icin turnelerine devam eden nickelback, creed, 3 doors down, fuel, mathew good, stabbing westward, the headstones, noise theraphy, twisted sister gibi bircok isimle 200’e yakin sahne sovu yapti.

nickelback’in hizla genisleyen bir hayran kitlesi oldugunu konser bileti satislarindan anlamak cok kolaydi; ilk konserlerinde sadece 2 bilet satilirken, birkac ay sonraki 2. konserlerinde 3100 bilet satildi.

bircok odulun sahibi olan grup, 11 eylul 2001’de "silver side up" albumunu piyasaya cikardi ve albumde yer alan "how you remind me" sarkisiyla modern rock hayranlari tarafindan bircok ulkede 1 numaraya aday gosterildi.

nickelback, "silver side up" studyo asamasindayken tecrubeli rock yapimcilarindan rick parasher ( pearl jam, temple of the dog ) ’la vancouver’in en iyi studyolarindan olan green house’da calismis ve album the harmony ’de mixlenmek uzere randy staub ( metallica,u2 )’a teslim edilmis.

nickelback’in albumlerindeki sarkilar sadece melodileriyle degil, sarki sozleriyle de ilgi cekiyor. ornegin, "how you remind me" de yer alan
"never made it as a wise man
i couldn’t cut it as a poor man stealing
tired of living like a blind man
i’m sick inside without a sense of feeling"
sozlerini, evlendigi insanin tum hatalarini yuzune vurmaya baslamasi uzerine yazdigini soyluyor chad kroeger.

ayrica "silver side up" albumunde chad’ in sarki sozlerinin kisisellikten ve ice bakistan uzak oldugu fark ediliyor. ve chad olaylari bulanik ve mecazli anlattiginda daha gizemli oldugunu dusunuyor, "silver side up" albumunde bircok sirrini acikladigini hatta "too bad" sarkisinda yer alan
"it’s too bad, there’s no time to rewind, let’s walk, let’s talk." chad kroger sozlerini, buyurken yaninda olmadigi icin her zaman eksikligini hissettigi babasina ithaf ettigini soyluyor ve bu sarkiyi soylerken hep o yillar donup, kontrolu disinda gerceklesen olaylari duzeltmek istedigini de ekliyor.

bunun gibi diger bir ornek de "never again" sarkisi...
"he’s drunk again, it’s time to fight
she must have done something wrong tonight
the living room becomes a boxing ring
it’s time to run when you see him"
dagilmasina sahit olduklari ailelerden bahseden sarki melodik olarak da gercekten mukemmel.

avusturya, belcika, isvicre, isvec, danimarka, almanya, amerika ve kanada’da top 10 albumler arasinda yer alan "silver side up", guns n’roses "appetite for destruction" albumu kadar basarili bulunuyor ve her iki albumdeki tum sarkilarin single olabilecek kapasiteye sahip oldugu dusunuluyor.

su siralar avrupa turnesinde olan nickelback, bircok hayraninin gonlunu fethetmeye devam ediyor.

ayrica mart 2002’de guitar one adli coverda judas priest-"love bites", iron maiden-"wasted years" ve beatles-"while my guitar gently weeps" gibi sarkilari, chad kroeger ve ryan peake’in gitarindan dinleyebilirsiniz.
kaynak:http://www.rockmerkezi.com

elimizdeki verilere gore toplam 9 nickelback albumu var
the long road [bonus tracks] ( 09.23.03 )
curb ( 01/01/1996 )
the state ( 03/07/2000 )
the state ( 06/20/2000 )
silver side up ( 09/11/2001 )
maximum nickelback ( 04/23/2002 )
three sided coin ( 06/11/2002 )
silver side up live at home ( 07/29/2003 )
the long road ( 09/23/2003 )

(bkz: how you remind me)

(bkz: hero)

how you remind me ve son singlelari "photograph" kacirilmamasi gereken grup.solistleri imajdan yoksun olsada sarkilari mukemmeldir.

muzikleri idare eden bir rock grubu.

someday ve i dont have gibi gzl parçaları bulunan kanadalı grup.

(bkz: never again)
(bkz: too bad)

hard rock yapan bir müzik grubu.bazı şarkıları birbirine benzese degüzel şarkılar yapıyorlar.çok gaz şarkılar var.baterist geçen noelde gruptan atılmıştı.vokalistte çok iyi gırtlak var.rock am ring konserinde sad but true’yu söylerken baya kasıyor kendini.chad prs gitar kullanıyor, ryan ise gibson.

all the right reasons albümünün side of a bullet şarkısında dimebag darrell gitarını konuşturmuştur her zaman yaptığı gibi.şarkıyı ilk dinlediğinizde dimebag’in solosu başladığı an oha lan dimebag bu diye şaşırılır sağa sola haber verilir.

this is how you remind me parçasıyla gönüllerde taht kuran bir grup.

chad kroeger, son albümden çıkan ilk single olan gotta be somebody’nin klibinde hacı o saçlar ne yav dedirtiyor resmen. yıllardır saçını nasıl yapacağına bir karar veremedi be adam.

(bkz: dark horse)

gittikçe sertleşen güzel bir tarzları vardı aslında. the long road albümünde pek gitar soloları olmayan ama oldukça gaz ritimlerle bezenmiş kafa sallamaya teşvik edici şarkılar, güzel sayılabilecek sözlerle bezenmişti. all the right reasons’da ise çıtayı biraz daha yükseltip bazı şarkılarda sertliğin dibine vurmuşlar hatta side of a bullet şarkısında dimebag darrell’ın bir solosunu duyma imkanımız olmuştu. photograph, savin’ me, if everyone cared gibi çok hoş slow parçalar da yok değildi. fakat son albümde tarzlarını baya değiştirip alternatif ve grunge arası garip bir şey yapmışlar, olmamış nickelback be. eski albümlerde bob rock gazlıyordu demek bunları, zaten chad james hetfield hayranı bir adam. son albüme bakarken prodüktör olarak mutt lange’i görünce tamam ya diyorsunuz zaten.