çocukluğumuzun paradokslarından.
lan deme lan babam kızıyo lan
hatırladığım kadarıyla ilk kez ilkokul 1. sınıfta duyduğumda koşarak sınıfı terketme isteği uyandıran, çocuk olduğum halde bile güldürememiş cümle..hala hatırladığımda karnıma sancılar, mideme bulantılar gelir..
neden söylendiğine akıl sır erdiremediğim, özellikle erkek çocukların alakalı alakasız yerlerde dile getirdiği abuk sabuk kelimeler bütünsüzlüğü.
(bkz: yapma cocugum yapma evladim)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?