attila ilhan siiri.
sayende sayebân olduk istanbul sehri
sayende sebil olduk ac kaldik sefil olduk
yildizlar dem cekti guvercinler gibi basucumuzda
ve yakti perisan eyledi sine-i sâd-pâremizi
saplanip hancer misâli bir hilâl
sokaklar serseri biz serseri
yuksekkaldirim da
bir cezayir sarkisini dile getirdi plâklar
cadde-i kebir: butun isiklarini yakmis bir gemidir
sinemalar neredeyse bosalacaklar
vay anam vay
sen ne dersin istanbul
sen garip bir sair olsan soyle ne halt edersin
kimin gucu yeterse kahretsin parasizligi
sefalet akiyor gurul gurul sokaklardan
yol ustunde bir sehvet carsisi tiklim tiklim
yol ustunde sevda pazarligi ask pazarligi
kurtulamadik gitti bu denlu kepaze hayattan
hep boyle gecelerin koynunda yasadik
geceler serseri biz serseri
karakoldaki aynada safran gibi kirli yuzumuz
gozlerimiz hasta gozleri ellerimiz hasta elleri
kirilmis kavala donmusuz
sen soyle serseriler krali istanbul
sen soyle iki gozum
hangi merhem câredir su bizim yaramiza
yel ufurdu su goturdu gencligimizi
elimiz bosa geldi meydanlarda kaldik
meydanlar serseri biz serseri
sagimiz sefalet solumuz olum
iste geldik gidiyoruz
kahrolasin
kahrolasin istanbul sehri
kirli yuzlu melekler
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?