gitti

bir osman oztunc $arkisi.

kurudu goze pinarlar
canim icre canim gitti
devrildi iri cinarlar
nice gul fidanim gitti

bolunmesin diye millet
bâki kalsin diye devlet
daglar gibi kemikle et
seller gibi kanim gitti

paramparca idi ruhum
ellerinde bir guruhun
tufani bu mudur nuh’un
diye arsa unum gitti

ey yakinlar uzaklar
bekler pusular tuzaklar
tayfuna donsun sazaklar
gozisigim gunum gitti

yetim kaldi korpe caga
feryadimi nice boga
gun dogmak uzere aga
gun batarken inim gitti

bu bir nesildir sureklli
gozu pek, catal yurekli
zor gunlerimde gerekli
tug gibi bes binim gitti

sakarya nesli yigitler
bagri kan suslu yigitler
suphan goguslu yigitler
gittiyse benim gitti

gecmis zaman kipindeki fiillerden sonra gelerek istenmeyen bir seyin yapildigini, yapilacagini, istenen bir seyin olmadigini veya olmayacagini anlatan bir soz.

(bkz: gitti gider)

kızılırmak rüzgarla gelen albümünden güzel bir şarkı;


gitti
kış ortasında bırakıp sevdasını
bilmezdim
gitti
kırda yalnız bir ağaçtım
esti
ben rüzgarı çoktan affettim
ama dallarımı kesti
bilmezdim bilmezdim
gitti
bitti
yar kıyısında kaldı yine düşlerim
bitti
bilmezdim bilmezdim
bitti