fahriye abla

ahmet muhip diranas dizeleri..

hava keskin bir komur kokusuyla dolar
kapanirdi daha gun batmadan kapilar
bu afyon ruhu gibi baygin mahalleden
hayalimde tek cizgi bir sen kalmissin sen!
hulyasindaki genis aydinliga gulen
gozlerin , dislerin ve akpak gerdaninla
ne guzel komsumuzdun sen fahriye abla

eviniz kutu gibi kucucuk bir evdi
sarmasiklarla balkonu ortuk bir evdi
gunesin batmasina yakin saatlerde
yikanirdi golgesi kuytu bir derede
yaz kis yesil bir saksi itir pencerede
bahcede akasyalar acardi baharla
ne sirin komsumuzdun fahriye abla

once upuzun sonra kesik sacin vardi
tenin bugdaysi , boyun bir basak kadardi
icini giciklardi butun erkeklerin
altin bileziklerle dolu bileklerin
acilirdi ruzgarda kisa eteklerin
acik sacik sarkilar soylerdin en fazla
ne capkin komsumuzdun sen fahriye abla

gonul verdin derlerdi o delikanliya
en sonunda varmissin bir erzincanliya
bilmem simdi hala bu ilk kocandamisin
hala daglari karli erzincandamisin
birak gecmis gunleri gonlum hatirlasin
hatirada kalan seyler degismez zamanda
ne vefali komsumuzdun sen fahriye abla..

basrolunde mujde ar’in oynadigi bir film.