deccal fanzin

bir yazarının
"ne olduğu ve ne olmadığı kesin olmayan fakat tek ve değişmez gerçeği -var olma koşulu- yazı yazmak olan bir a4 etkinliğidir deccal. fanzin kalıpsızlığının içinde yüzen ve o sudan kefal misali, ayı dişlerine rağmen, sıçrayıp güneşle kucaklaşmanın verdiği heyecanı baki kılmayı arzulayan bir ruha sahip. ve aç!

“sözün uçtuğu yerde edecek iki çift lafı olanların yazdığı” bir mecra; her şeye sahipken hiçbir şeysiz kalacaklarını bilenlerin, hiçbir şeyi yokken çok şeye sahip olanların; blablabla’ların “şey”i…"
şeklinde tanımladığı sayfalar topluluğu.

arka sayfasında
"üretmek.
tek ve yalın amacı budur bu sayfalar topluluğunun. yazı yazmak, resim çizmek ya da sayfa üzerine işlenebilecek herhangi bir şeyi durmadan usanmadan yeniden üretebilmek. bir hafta içinde toparlanır yazılar. 15-20 gün içinde basılır, dağıtılır, sonraki sayı için yazılar toplanır. bu dar vaktin/döngünün sebebi sürekliliği sağlamaktır.
yukarıda belirttiğimiz ilk çıkış noktamızdır sabit olan, diğer taşlar oynak. geçen yaz aşık olduğunuzda yazdığınız yazılar bu fanzinin(?) umur sınırlarının dışında; emektir, saygıdır, eyvallahtır bizim için fakat deccal, deccal için yazılacak yazılar-çiziler için oluşturulmuş bir projedir.
kısacası serbest atış alanında kurduğumuz tek kişilik barajı oluşturan şey yeniden ve sürekli üretmektir. kale boş, tek yapmanız gereken sahaya inmek ve orada durmakta olan topun gelişine vurarak barajı aşmak;
roberto carlos olmanıza gerek yok,
ne de olsa hepimiz zenciyiz…


iletişime geçin, ayar etmeyin!
[email protected]"

yazan garip insanların sıradanlaşmayacak uğraşı.

bana "serbest dalı$ alanı" , "cepten yememek" , "üretmek" kavramlarımı gözden geçirten, ekstra olarak sercovi’yi tanıtan, barı$arock meyvesi, edebi etkinlik.