dalgalar

her ne kadar mrs. dalloway bilinç akışıyla yazılmış en iyi kitap dense de bence en iyisi bu.
dalgalar, virginia woolf’un 1931 de yayımladığı bir eseridir.
kitapta 6 kişinin çocukluktan yaşlılığa kadar giden hayatları anlatılıyor. kitap boyunca olaylar konuşma biçiminde ve ya içseslerle anlatılıyor. bu kitabın anlaşılmasını zor kılıyor ama anlaşılınca değmeyin keyfinize. kitap boyunca "jimmy dedi ki: susan dedi ki:" gibi sözlerle karşılaşıyorsunuz. bi de bu kitap hakkında şöyle deniyor kitabın neresinden başlarsanız başlayın aynı yere varırsınız aynı keyfi alırsınız.

mina urgan ’ın sık sık bahsettiği, buket uzuner ’in iki yeşil susamuru adlı kitabında selin ’ in sıkıldığı her daim eline aldığı kitaptır da ayrıca.

aylin aslım’ın ilk albümü gelgit’ten bir parça:

dünyanın bir ucunda, uçurumun başında
altımdaki deniz arkadaşım gibi
duymaz yıldızlar,
sırtımdaki rüzgar sanki ismini fısıldadı gibi
durdum, suya baktım, gözümü kapattım,
kendimi bıraktım...
dalgalar götürsün beni,
bu şehirden alsın beni,
kollarına atsın beni
evvel zaman içinde
sevdiğim bu şehirde
sevdiğim herşey kaybolmuş gibi
ölüm çok zamansızmış
alışmak imkansızmış
yalnız aşk kurtarır beni.

fizikte ışığın davranışını açıklamak için sudaki dalgaların da incelendiği konudur. bu konuya başlanırken öğrencilerin çoğu dalga kelimesinin onlara çağrıştırdığı şeyden ötürü, öğretmenlerini zor durumda bırakacak espriler yaparlar.

’keşke ben yazmış olsaydım’ dediğim şarkılardandır.