carlito s way

epikuros
al pacino’nun son sahnede sedyede götürülürken ki tiradı tekrar tekrar izlenip ağlanası film. en sevdiğim film diye baş köşeye koyamasam da beni bu film kadar duvardan duvara vuran, bir köşeye sıkıştırıp sessiz soluksuz izlettiren bir film görmedim. kız olsa aşık olurdum pacino’ya kesin. o zaman da bu rol pek anlamlı olmazdı.

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol