berkley

bir nazım hikmet şiiri

behey
berkley!
behey on sekizinci asrın filozof peskoposu.
felsefenden tüten günlük kokusu
başımızı döndürmek içindir.
hayat kavgasında bizi
dizüstü süründürmek içindir.

behey
berkley,
behey allahın
cebrail şeklindeki ezraili,
behey on sekizinci asrın en filozof katili!
hâlâ geziyor iskoçya köylerinde
adımlarının sesi.
hâlâ uluyor adımlarının sesine
tüyleri kanlı bir köpek.
hâlâ
her gece titreyerek
görüyor gölgeni iskoçya köylüleri
evlerinin
camlarında!
hâlâ
kanlı beş parmağının izi var
o beyaz buzlu camlar gibi şimal akşamlarında!

behey
berkley!
behey meyhane kızlarının kara cübbeli kavalyesi,
kıralın şövalyesi,
sermayenin altın sesi,
ve allahın peskoposu!
felsefenden tüten günlük kokusu
başımızı döndürmek içindir.
hayat kavgasında bizi
dizüstü süründürmek içindir!

her kelimen
kelepçelerken
bileklerimizi,
kıvrılan
bir yılan
gibi satırların
sokmak istiyor yüreklerimizi.
beli hançerli bir isaya benziyor resmin.
sivriliyor kitaplarından ismin
sivri yosunlu ucundan
kızıl kan
damlıyan
yeşil bir diş gibi.
her kitabın
diz çökmüş önünde rabbın
kara kuşaklı bir keşiş gibi..
sen bu kıyafetle mi bizi kandıracaktın,
inandıracaktın?
biz isanın vuslatını bekleyen
bir rahibe değiliz ki!

behey
berkley!
behey tilkilerin şahı tilki!
çalarken satırların zafer düdüğü,
küçük bir taş parçasının en küçüğü
imparatorların imparatoru gibi çıkınca karşısına,
hemen anlaşmak için
bir kapı açıyorsun,
binip allahının sırtına
soldan geri kaçıyorsun!
kaçma dur!
her yol romaya gider,
— bu belki doğrudur —
fakat
fikri evvel gören her felsefenin
safsata iklimidir yelken açtığı yer!
bu bir hakikat
— hem de mutlak cinsinden — !
işte sen
işte senin felsefen:
sen o sarı kırmızı rengini gördüğün
cilâlı derisine parmaklarını sürdüğün
parlak
yuvarlak
elmaya:
«fikirlerin bir
terkibidir,»
diyorsun!
dışımızda bize bağlanmadan
var olan
varlığı
inkâr ediyorsun!

şu mavi deniz
şu mavi denizde yüzen beyaz yelkenli gemi,
kendi kendinden aldığın fikirlerdir, öyle mi?
mademki kendi fikrindir yüzen gemi,
mademki kendi fikrindir umman,
ne zaman var,
ne mekân!
ne senin haricinde bir vücut
ne senden evvel kimse mevcut,
ne senden sonra kâinat baki
bir sen
bir de allah hakikî.

lâkin ey kara meyhanelerin sarhoş papazı!
senin dışında değil miydi
kıllı kollarında kıvranan meyhanecinin kızı?
yoksa kendi altında sen
kendinle mi yattın?
diyelim ki senden evvel baban yok
isa gibi.
yine fakat bacakları arasından çıktığın
meryem gibi bir anan da mı yok!
diyelim ki yapyalnızsın
turu sinada musa gibi,
ne yazık! tevratını okuyan da mı yok!
çok yalan söylemişsin çok.

sen emin ol ki berkley
— olmasan da zarar yok —
bu şi’re benzer yazıda hissene düşen şey:
biraz alay
biraz şaka
ve birkaç tokat
— eldivensiz cinsinden —
neyleyim?
neş’e kavganın musikisidir.
kavgada kuvvetini kaybetmiş gibidir biraz
neş’enin çelik ahengini duymayan adam;
neş’e ... iyi şeydir vesselam,
— baş döndürmezse eğer —
ve işte bizimkiler
güldüler mi,
ağız dolusu gülüyorlar.
kabahat onların kuvvetinde:
yoksa ne sende
ne de bende!

dinle berkley!
— dinlemesen de olur —
biz dinleyelim:
beynimiz bal yoğuran
bir kovan.
ona balı dolduran
arıdır hayat.
aldığımız hislerin
sonsuz derin
pınarıdır kâinat!
kâinat geniş
kâinat derin
kâinat uçsuz bucaksız!
biz onun parçaları,
biz ondan doğan bir sürü bacaksız!
biz o bacaksızların
— anasını inkâr etmeyen cinsi —
çünkü biz
emredenlere emir verenlerden değiliz!
bağlıyız toprağa
kalın halatlar gibi kollarımızla!
çelik dişleri şimşekli çarklılar
koparırken kara toprağın esrarını,
biz
seyretmedeyiz
cihan içinden cihanların
doğuşunu;
kehkeşanların
gümüş aydınlığında!
görmüşüz,
görmedeyiz
yılların yollarında toprak oluşunu
kızıl kadife dudaklı kızların!
çiziyor hareketi gözlerimize
sonsuz maviliklerde
kuyrukluyıldızların
sırma saçlarından kalan izler.

her habbe koynunda bir kubbeyi gizler!..

şu denizler,
şu denizlerin üstünde denizler gibi esen,
rüzgârların uğultusu.
şu ipi kopmuş
inci bir gerdanlık gibi damlayan su,
şu bir damla su,
uzaklaştıkça, yaklaşılan
hakikati gizler..

her yeni ummanla beraber
bir yeni imkân!
kâinat geniş
kâinat derin
kâinat uçsuz bucaksız!

behey!
berkley!
behey bir karış boyuna bakmadan
karpatları inkâr eden cüce!
ahrete gittiysen eğer
oradan bir taç gönder,
süslemek için allahının kafasını!
fakat buradan
topla hemen tarağını tasını,
haraç mezat!
haraç mezat!
götür pazara bir pula sat:
topraktaki saltanatın
göğe çıkan tahtını!

yok üstünde tabiatın
tabiattan gayri kuvvet!..
tabiat geniş
tabiat derin
tabiat uçsuz bucaksız!..

(bkz: george berkeley)