bahar getirdim sana

bir can dundar yazysynyn adi.

“neyi ariyorsan sen, o’sundur” der mevlana..
zulmun pesindeysen zalimsin, aski ariyorsan asik....
elinden tuttugumuz her sevgili, bizi surukleyip,
kendi ic dunyamizin derinliklerinde bir kesif gezisine
cikarir. her iliski, benligimizde bir kazidir aslinda,
her sevda ruhumuzun bir baska yuzu... her askta
kendimizi arariz, o yuzden bulduklarimiz benzerimizdir.
resimlerini yan yana koyun sevdiklerinizin ve
dikkatle bakin yuzlerine, onlarin suretlerinden
kendi yuzunuz bakacaktir size... ask denilen
kaleydoskobun buzlu camina gozunuzu dayadiginizda,
binbir cam rengarenk isiklar sacarak dondugunde,
her seferinde bambaska sekiller ordugunu gorursunuz.
her camda, farkli bir renginiz vardir; her sekilde
sizden bir parca... asklariniz hulasanizdir.
sevdiginiz her adam, begendiginiz her kadin
farkli ruh hallerinizi ele verir; arada bir cevirdiniz mi
kaleydoskobu, cam paralar yer degistirip yeni sekiller
alir; hepsi siz... sevgilinizin gozlerindeki dolunay,
sizdeki isigin yansimasidir aslinda;
dilindeki sizin ilhaminiz, tenindeki sizin yansimanizdir.
yoksa halâ bir sevdiginiz, o henuz kendinizi
bulamadiginizdandir... ask, narsizmdir.
sevda, cevrildikce icinizin farkli isiklarini yakan
eglenceli bir kaleydoskop gibi basimizi donduruyor.
ve biz, hep bahari takip ederek dunyayi gezen bir
gezgin gibi icimizdeki eski baharlari ariyoruz.
narcissusu’u bilirsiniz; oyle heybetli ve guzelmis ki,
bakmaya dayanazmazmis kendine... gun boyu
ayna karsisina gecip kara gozlerini, incecik burnunu,
dar kalcalarini, kivircik saclarini seyredermis
hayran hayran... bir gun irmak kenarinda gezinirken,
sudaki yansimasina ilismis gozu. uzanip, iyice
bakmak istemis. tam gordugunde kendisini,
dengesini kaybedip dusuvermis irmaga,
kapilip gitmis suya... yeryuzunun en guzel insaninin
oldugunu duyan tanri, unutulmamasi icin o’nu
her bahar acan gozel kokulu bir cicege donusturmus,
narcissus, nergis olmus. kissadan hisse, benden
size tavsiye, taze bir nergis verin bugun sevgilinize...
sonra da, nerede baharsa mevsim, rotasini oraya
cevirip icinizdeki eski baharlara kosan bir gezgin gibi
“bahar getirdim sana” deyin.
baharin elinizde oldugunu unutmadan..
gozlerindeki irmaga baktiginizda kendinizi goreceksiniz;
dikkat edin de hayran olup dusmeyin...
dusup bahar kokulu bir cicege donusmeyin...