başkasının yerine utanmak

nasıl gelişir, psikolojik temelleri nedir bilmem ama başkasının yerine utanmak rahatsız edici bir durumdur. başkasının mallığı, aptallığı, düzenbazlığı, orospuluğu için durduk yere siz kasılıp durursunuz. herife bir şey olmuyo da sana ne oluyo sorusunu izah edemezsiniz kendinize.

kadının kendisi eşini aldatma cesaretini gösterir, her şeyi göze alıp girişir o işe utanmaz da, o yakalanacak diye siz utanırsınız. adam hırsızlık yapar suç üstü yakalanır, tokadı yerken mal sahibinden yüzü kızarmaz ama sizin içiniz burkulur. vatandaşın biri, görevlinin söylediğini anlamayıp kendi bildiğini okuyarak gülünç duruma düşer, farkına varmaz, ama siz olan biteni fark edip onun yerine utanmadan edemezsiniz. ne utanma meraklısı insansın brader!

benim bu konuyu abartmış bir arkadaşım var. şöyle ki; kendisinin, ailecek tv karşısında oturulmuş çekirdek çitlenirken, tv de beliriveren utanma mevhumundan yoksun kişiler yüzünden odayı terk etmişliği vardır. bu; para için kutusunu açan, olmadı kıçını açan, arkadaşını satan, rekabetle hıyaneti birbirine karıştıran garip yarışma programlarının yarışmacılarının(!) çoğuna aşağı yukarı bu tepkiyi vermektedir kendisi. bir de acun’ un programları kadar gereksiz bir program daha var mıdır diye yoğun bir şekilde düşünmektedir kendisi.

bana öyle demişti bir zamanlar kendisi. ben onun yalancısıyım.

güzel bir şeydir ama bu. kimisine çok yakışır utanmak, her kimin yerine olursa olsun.