aysel git başımdan

guzel bir attila ilhan siiri soyleydi kendisi:

aysel git basimdan

aysel git basimdan ben sana gore degilim
olumum birden olacak seziyorum
hem kotuyum karanligim biraz cirkinim
aysel git basimdan istemiyorum
benim yagmurumda gezinemezsin usursun
dagitir gecelerim sarisinligini
uykularimi uyusan nasil korkarsin
hicbir dakikami yasayamazsin
aysel git basimdan ben sana gore degilim
benim icin kirletme aydinligini
hem kotuyum karanligim biraz cirkinim

isligimi denesen hemen dusurursun
gozlerim hizlandirir tenhaligini
yanlis sehirlere goturur trenlerim
ya olmek ustaligini kazanirsin
ya korku biriktirmek yetisini
acilarim iyice bol gelir sana
sevincim bir turlu tutmaz sevincini
aysel git basimdan ben sana gore degilim
umitsizligimi olsun anlasana
hem kotuyum karanligim biraz cirkinim

sevindigim anda sen uzulursun
sonbahar ugultusu duymamissin ki
icinden bir gemi kalkip gitmemis
uzak yalnizlik limanlarina
aykiri bir yolcuyum dunya genis
buyuk bir kulak cinliyor icimdeki
cetrefil yolculugum kesinlesmis
sakin baska bir sey getirme aklina
aysel git basimdan ben sana gore degilim
olumum birden olacak seziyorum
hem kotuyum karanligim biraz cirkinim
aysel git basimdan seni seviyorum

sevgiliye git derken icten ice de kal diyen siir.

(bkz: paradoks)

nedense "ama necmiii" seklinde bi replik aklima getiren laf.

’gozlerin kal diyor dudaklarin git’ cumlesini en iyi yansitan ve okunduktan yaklasik bir iki saniye icinde etkisini gosterip derin bir gonul sizisina yol acan attila ilhan siiri.

attila ilhan’in mukemmel siirisevip sevmeme arasinda kalmanin ya da sevmeyip yine de kiramama arasinda kalmanin mukemmel siiridir.ozellikle de son misrasi "aysel git basimdan seni seviyorum" insani alip goturecek turdendir.

lise yıllarının duygu düşüncelerini, trip hallerini en güzel anlatan şiirlerdendir.