anneler günü

dündü, ama ben utancımdan kutlayamadım.
ne kardeşlerimin, ne arkadaşlarımın bir tek anneme, bizim kahrımızı çeken anneme çiçek ve öpücük ile kutladım..
utandım kutlamaya, ortalıkta anneler gününüz kutlu olsun diyemedim, yazamadım sosyal medyada..
annesiz ve evlatsız bu kadar gözü yaşlı insan varken utandım kutlamaya..

çok değil bir sene içinde kaybettiğimiz oğullar geldi aklıma, arkalarında bıraktığı gözü yaşlı anneler.

bir daha eskisi gibi ol(a)mayacak anneler, iki cihan bir araya gelse de evlatları anneler gününü kutlayamayacak anneler..

kutlamayın en azından gösteriş yaparak kutlamayın. anneler ve babalar çok özeller tek bir gün değil her gün çok özel. çok şükür başımızdalar ya olmayanlar?
empati yapmamız gerekmez mi ?
annesi olmayan küçük bir çocuğa nasıl anlatırsınız bunun haksızlık olmadığını..
ya da katledilen oğlu olan anneye nasıl anlatırsınız gösterişli kutlamalarınızı..

bu anaların gözünün yaşı dinene kadar bize kutlaması haram olan gün