bu bir zaman oyunudur her kişinin yasadıgı bir durum,söyle ki büyüyen ve git gide aileden uzaklasan cocuga artık büyük demek istemez anne ve baba onun hakları ve aklı oldugunu bilirler ama hala cocuk bunları tam olarak beceremez yani aslında beceriksizdir ailenin gözünde ve ailenin kaybı pragmatik bakıs acısını yitirmesiyle baslar cocuga karsı...
ve bazen kendisinden daha iyi fikirleri oldugunu gördüğünde korkar ya da farklı gelir ve yanlış der,buna da buldugu kulp’’zamanın bozulması’’..
cocugun sekline davranısına karısır ona göre onun görevi hiç bitmez halbuki bir nokta vardır ki artık cocuk yalnız olmalıdır!
ucurum yani birbirini anlamayan bir aile yani zamanın bozulmuşluguna ayak uyduran aynı zamanda bir insan toplulugu olur...
paylasamaz olurlar ve cocuk aslında hatalarını düzeltmekte kendi içine döner aile bu hakkını kaybetmiştir...
aile sunu der
-ben senin iyiliğini istiyorum
+ama en fazla senin kadar senden fazlası değil!
-....
bu cevap yanıtsızdır
nietzsche sunu der’’babanızın yaptıklarından fazlasını yapmayın yoksa karın agrısı yapar’’
su halde belkide zaten yapamayacagından bahsediyordu bahsettiği durum galiba tam olarak buydu!
su hal de çözüm üretmek gerekir!
tabi ki çözüm var,aile egitilir her insan,grup,kurum,devlet gibi...
aile güdülenmelidir;cesur ve her adımınızı bilmelidir ha bu çözüm değildir ama sözlerinize siz de kulp bulursunuz!
dersiniz ki:’’ne zaman yanıldım sizce!tamam üstümde haklarınız büyük ama geldiğim yerde benim payımı,irademi küçümseyemeyiz değil mi?’’
o durum da basları asagıya iner ve kabullenirler!
hala kabul etmiyorsa bazen kişiliğiniz gücünü cümlelerinizin kısalığı ile koymanız mümkün kısa ve öz cevaplar,bu basta onlara fazla gelsede sonra kabulleneceklerdir burda kullandıgınız sey ise edebiyattır!
hala bir uyusmama varsa nietzsche sunu der:
’’eger iyi bir babanız yoksa kendinize iyi bir baba bulmalısınız!’’
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?