anlatmak zor

körsem,
senden gayrısına yoksam,
bozuksam,
can benim, düş benim,
ellere nesi?

ne soylesem yarım, ne soylesem az. seni ben gibi gorenler, gorebilenler ancak anlar beni, neden bu inadım, neden bu tasam. arkamı donmemek, donup gitmemek neden. kolaydan bu kadar uzak durmam, kendimi dipsiz bir kuyuya atmam neden. neden bu kadar aşık olmam, acıda ısrarım neden? yeni yetme çocuklar gibi şiirler yazmam, ilk aşk acısını sona bırakmam neden?

seninle karşılaşanlar gorur bir insanın ne kadar güzel olabilecegini. gorur ama anlatamaz, susarak sever seni, içinden. sana konusabilmek, sesini kulaklarına gondermek neden bu kadar zor, onlar bilir. bir de ben.

ben bilirim sade gercek seni. gorundugunun, oldugunudan eksik kaldığını, sesinle, ölmüş bir yürege can verdiğini. bir insanı ne kadar mutlu ve bu mutluluktan borclu hissettirdigini.

sana bir mutluluk borcum var. ne zaman istersen ben burdayım. gel benden al...