benim icin cok degerli olan bir insanda da var bu rahatsizliktan.
cok bilgi sahibi degilim ama gecmis hayatında hemen her konuda suclandigi, her hatanın kendisinde olduguna dair tepkiler sebebi ile bunyede yer ediyor sanirim bu psikolojik rahatsizlik ama gecici. ilaclari var, kullaninca bir sure sonra cillop gibi bir prikolojiye sahip olabiliyor insan.
baslica belirileri aglama krizleri. ama oyle boyle degil, belgeselde tavsan ziplasa birey aglayabiliyor mesela. elbette o anda konu tavsan degil. o tavsanin kürkü biraz kirli bile olsa birey bu konu ile alakali sorumluluk hissedebiliyor, kendini suclayabiliyor. cunku daha once yasamis olduklarinda hep kendine suclu hissettirilmis, hem beceriksiz basarisiz ve hatali hissettirilmis. ayni birey 15 bin km uzakliktaki bir volkanik adada yanardag patlamasi olsa, bundan dahi kendine pay cikartabilecek performansa sahip olabiliyor.
tüm bu etkilesimler elbette bireyin kendisine hayati cehennem etmesinin yani sira, kendisine deger veren insanlari da son derece olumsuz hissettiriyor dogl olarak.
sözün özü, insanlara iyi davranin kafanizi kiririm.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?