anka
ufukta umut,
umutta ufuk yüklü bulut,
rüzgârla esmek istiyor gönlüm.
yağmur yağdırır yüreğime
sırtında kaf dağını taşıyan spartaküs.
tılsımında ebabil,
küle gizlenmiş kor ateş,
söküklerini dikiyorum gecenin,
boğulmuş güne rehin.
söndürüyorum ışıklarını yalnızlığın,
nasılsa gece, yakamoz düşürdü denize.
ufukta umut
umutta anka…
necat iltaş
(2007)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?