mehmet akif’in bu üsluba bir örneği:
geçen akşam eve geldim. dediler:
seyfi baba
hastalanmış, yatıyormuş.
- nesi varmış acaba?
- bilmeyiz, oğlu haber verdi
geçerken bu sabah.
- keşke ben evde olaydım.. esef
ettim. vah vah!
bir fener yok mu, verin... nerde
sopam?
kız çabuk ol...
gecikirsem kalırım beklemeyin. zira
yol
hem uzun, hem de bataktır..
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?