ne rotten’da gördüğüm en kanlı görüntüler, ne parçalanmış cesetler, ne ameliyat videoları, ne cannibal holocaust gibi sapkın filmler.. hiçbiri şu resimler kadar çarpmadı beni. bir dakika aralıksız titredim, bakmaktan da alamadım ama kendimi. (lan bu ne lan böyle, ne biçim şey lan o?... )
yeterince baktım sanırım, şu andan itibaren en çok istediğim şey, bu resimleri bir daha görmemek. allah düşmanımın başına vermesin.
http://tinyurl.com/37sx2l
http://tinyurl.com/2tmknt
edit: dakikada bir durup durup ellerime bakıyorum ağaca mı dönüşüyolar yoksa diye.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?