sönmüş saçlarında son damla ışık,
bir düşün içinde gibi her akşam
-ve yüzleri duman kadar dağınık-
geçer bu sokaktan binlerce adam.
umut gözlerinde ölü bir bakış,
çığlık bir bükülüş dudaklarında;
bulamadıkları nedir ki, yaz kış
dolaşırlar şehrin sokaklarında?
sanki yalvaran bir duadır onlar,
belki tanrılara açık vesvese,
bir nehir. bu nehir her akşam akar
derinden ruhları çağıran sese.
.
ahmet muhip dranas
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?