bugün istanbul ankara uçağında hava şartlarından dolayı uçağın titreyerek yan yattığı anda bazı yolcuların hafif çığlık atmasıyla, aniden ağzıma hakim olamayarak gerçekleştirdiğim eylemdir. hemen birkaç saniye sonra toparlanıp kendime kızdım ve yaklaşık 3 yıldır tanrıya ve ruha inanmadığımı kendime nedenleriyle beraber hatırlattım.
ama yine de 2 nedenden dolayı ölmek istemedim,
1- yaşama içgüdüsü
2- ailem üzülür diye.
ve kapanış. yaşıyorum
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?