bu maçta joachim löw’ün taktiği maçı gol atmadan bitirmek üzerine kuruluymuş. onlar gol atmadan biz zaten atamıyoruz. alman futbolcular günde 8 saat penaltı çalışarak hazırlanıyorlarmış maça, hepsi roberto carlos gibi baldır kası yapmış. hırvatistan’ın taktiği son dakikaya kadar türkleri oyalayıp son dakikada gol atıp maçı bitirmekti fakat 5 saniye bile yetti bizim gol atmamıza. almanlar bu maçtan da çok ders çıkarmış olmalılar. alman futbolcunun biri, skor ne olursa olsun türkler otobüse binip ülkelerine doğru yola çıkmadan onları yendiğimizi düşünmemeliyiz demiş. bu maçta türkiye’nin iyi oynaması için gereken tek şey edu-volkan ikilisi. biri cezalı, biri brezilyalı. bu görevi sabri üstlenebilir. rüştü’ye gol atmak için kalemize doğru top sektirerek koşan sabri’yi engellemeye çalışan bir podolski bir lahm görürsek şaşırmayalım. bu maç çok ilginç olacak.
arka balkona kurduğum füze rampası, bahçe girişindeki bir adet havan topu, iki ayrı penceredeki uçaksavar bataryaları, çatı pencerelerine konuşlandırdığım ak-47’lerim, ellerimdeki iki adet baretta ve bir kaç el bombası ile bitiş düdüğünü bekliyor olacağım. finali de kazanırsak kadıköy sahiline doğru bi atom bombası iyi gider be üf.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?