15 yaşında hayatı anladığını sanan gerizekalılar

bir şeyleri kimsenin anladığı gibi anladığımı sanmıyorum. şu an 16 yaşımdayım, şu an hayatı anladığımı sanıyorum, evet. 15 yaşımdayken de sanıyordum, ama şimdi dönüp de değil 15’ime iki gün önceki bene bir baksam onun bile bilgisizliğine, düşüncesizliğine ve bir şeyleri anlamış olduğu konusundaki yangılgısına yanarım, acırım. ben, değil 15’imdeki beni, dünkü beni bile beğenmiyorum. bu gelişimin karşı konulamaz bir getirisi, elimde değil. ne gelişmemek, ne de dünkü kendini beğenmek insanın elinde değil. gerçi bunun için insanın tanımını doğru düzgün yapmalı, bir çok entrymde bir çok kez yaptım, bu nedenle yine kendimi tekrarlamak istemiyorum. bilinmesi gereken şu ki, ben bu yazdığımdan gelişen biri olarak sorumlu tutulamam. bunun iki nedeni var, birincisi zaten mevcut düşüncelerimi üzerlerinde durup çalışarak türetebilirim, ikincisi ise şu an mevcut bulunan bu düşüncelerin yerine geçecek yeni düşünceleri artan bilgi birikimle üretebilirim. kısaca üretme ya da türetme yoluyla yaptığım, yazdığım, çizdiğimden sorumlu tutulabilirliğimin önüne kendimce bir set çekerim ve bu set yine kendimce aşılamaz, yıkılamaz olur.

fakat önemle işaret etmeliyim ki hayatımın hiçbir döneminde, hiçbir zaman hayatı anlamadım. belki bazılarından fazla, bazılarından az... ama kimse tamamen anlayamadı, anlayamayacak... kaldı ki hayatı anlamak nedir? hayatı anlamak! komik ve düşününce anlamsız bir kavram bu. konuyu değiştirmeden, kısa ve öz konuşacak olursak, hayatı anlamadım, ama yine de gerizekalıyım. belki de anlayamadığım, anladığımı sanmadığım için.. belki de sanmak, yaşımın gereği ya da genelinin gerçekleştirdiğini kendi hayatımda da gerçeğe dökmek doğru ve normal olanı olurdu. ama olmadı, e ne oldu peki? onlar da gerizekalı, ben de.

ben küçükken çok salaktım, doğru... fakat, unutmadan, ben hala çok salağım.

sokrates’in ünlü "bildiğim tek şey hiçbir şey bilmediğimdir" sözünü aristo mantığıyla yorumlayıp işleyerek "anladığım tek şey hiçbir şeyi anlamadığımdır" diyorum. hem, bence, bu şekilde sokrates’in dediğinden daha mantıklı ve anlamlı oluyor. anlamlı mı dedim? anlamadım ki anlamı olsun. anladığım tek şey hiçbir şeyi anlamadığımdır. bildiğim tek şeyse asla anlayamayacağım...