05 nisan 2016 tarihli iş görüşmem

dün gazete ilanı sonucunda bir holding'e özgeçmişimi yolladım. 5 dk sonra aradılar bugün için görüşmeye çağırdılar. atladım otobüse gittim. içerisi cam bölmelerle ayrılmış yeni yerleşmeye çalışan bir şirket. görüşmeyi yapacak olan bayan geldi ve görüşmeye başladık. klasik sorulardan ve cevaplardan sonra şirket hakkında şu bilgileri verdi ;

-çok hızlı görüşme yapacağım çok işim var (diye söze başladı, abla gergin, abla işinde mutsuz yüzüne hal ve hareketlerine yansıyor)
- herşeyi açıkça söyleyeceğim burda çoğu zaman sesler çok yükselebiliyor strese çok dayanıklı olmanız gerekiyor.
- size iş verildiğinde yöneticiniz yada ilgili kişiye 2.kez soru soramazsınız örneğin ben ''bu konuyla ilgili şu araştırmayu yaptın mı? şunu denedin mi? diye önce soruyorum. istiyorum ki önce çıkış yollarını kendin bulmalısın. (tabiki çalışma hayatında zaten böyle yapılması gerekiyor biliyoruzzz)

peki çalışma saatleriniz nedir diye sordum. cevap;
- biraz beklersen açıklayacağım hepsini sabırlı ol (diye tersledi)
- kimsenin o işi tekrar anlatacak, söyleyecek kadar vakti yok. verilen işin çok çok hızlı yapılması bizim için çok önemli aksi takdirde gerginlik olabilir.
- sabah 9 da mesaimiz başlıyor akşam 18:30 da normalde çıkmamız gerekiyor fakat özel sektör oldugumuz için hiçbir zaman 18:30 da çıkamıyoruz. herkesin işi ne zaman biterse o zaman çıkıyoruz.
- cumartesi öğlene kadar çalışıyoruz. maaş 1,300 tl düşünüyoruz (bunu siz değil devlet düşünüyor cümlesi dilimin ucunda) yemek + yol +agi...

birkaç cümleden sonra noktaladı. onun o aceleciliği, sert tavırları ile görüşmeyi ben aslında sonlandırmıştım. apaçık kendilerine stres topu köle arıyorlardı. her cümlesinin sonuna ''evet anlıyorum'' diye geçiştirdim. bu gidişle çok fazla personel sirkülasyonu yaşayacakları bariz belli. muhtaç olmadığıma şükrettim görüşmeden çıktıktan sonra. fakat koca istanbulda hala böyle çalışan firmalar olduğu sürece işsizlik azalmaz.